Na een lange, vermoeiende reis ben ik enkele dagen geleden aangekomen bij mijn hostfamily in Bathurst, Australië. Ik zal een jaar bij hen de au pair zijn en zorgen voor de 5-jarige Emellia en 10-jarige Logan. De kinderen hebben nog 2 weken school voor hun zomervakantie begint en gezamenlijk zullen we in januari verhuizen naar Brisbane.

Toen ik aankwam heeft de moeder, Amanda mij eerst een paar belangrijke plekken laten zien alvorens we de kinderen van school zijn gaan halen. De ontmoeting met de kinderen was even ongemakkelijk maar toen ik wat meer vragen ging stellen kwamen ze los en vertelden ze van alles over hun school, lessen en persoonlijke voorkeuren. Eenmaal "thuis" gaven de kinderen me een rondleiding door het huis waarna ik ging uitpakken en zij regelmatig binnen kwamen lopen om te kijken, iets te vragen of iets te laten zien. De jongste wou meteen dat ik haar hielp met haar bad en daarna hebben we samen het sinterklaaskwartet gespeeld wat ik als kado'tje had meegenomen. Na het eten ben ik eerst met Emellia op de trampoline gegaan waarna ik haar naar bed heb gebracht en we samen een boekje gelezen hebben. Daarna ben ik met Logan in de tuin gaan overgooien met verschillende soorten ballen tot het zijn bedtijd was waarna ik ook lekker mijn bed in kroop.

De volgende morgen was weer even ongemakkelijk, want ja het was onze eerste ochtend samen en ik kende hun ochtendritueel nog niet en wist niet zo goed wat ik moest doen. Gelukkig zei Amanda op een gegeven moment dat ik gewoon voor mezelf eten kon pakken waarna ze liet zien waar enkele dingen stonden en hoe ik bijvoorbeeld de havermout klaar moest maken. die Emellia 's morgens meestal eet. Nadat Amanda en de kinderen naar hun school en haar werk waren kon ik even douchen en verder gaan met mijn koffer uitpakken. Tegen de middag kwam Amanda mij weer ophalen en zijn we samen gaan lunchen in het stadje om vervolgens een Australische bankrekening voor me te openen. Eenmaal weer thuis na de kinderen opgehaald te hebben mochten zij tv kijken (doordeweeks geen elektronica voor hen), wat Amanda en mij de tijd gaf om mijn taken en hun schema door te spreken. Na alles besproken te hebben zijn we naar een soort wijnbar gegaan waar we met z'n allen wat gedronken hebben met een paar hapjes erbij. Blijkbaar liggen er hier in de buurt allerlei (kleine) wijngaarden waar je op bepaalde dagen ook langs kan gaan om hun wijn te proeven en de wijnen werden bij deze wijnbar geschonken en Amanda heeft thuis vaak ook lokale wijnen. Daarnaast dacht ze ook lokale cider te hebben "Somersby" maar dit is ongeveer mijn favoriete cider dus kon ik haar vertellen dat deze uit Kopenhagen komt (Toevallig heb ik het daar leren kennen en ben ik zelfs bij de bierbrouwerij van de maker, Carlberg geweest;))

Zaterdagmorgen waren Amanda en Logan al vroeg weg voor zijn cricketwedstrijd, Emellia en ik hebben toen gezellig samen pannenkoeken gemaakt en een spelletje gespeeld. Nadien ging zij haar favoriete tv-programma kijken wat mij de tijd gaf wat klusjes te doen, zoals een was draaien. Amanda had 's avonds een kerstborrel van haar werk waardoor ik alleen thuis was met de kinderen. Het was eigenlijk de bedoeling dat we een filmavond zouden houden maar helaas deed de wifi het niet waardoor we gezellig met z'n drietjes in de tuin hebben gespeeld; zo hebben de kinderen heel de trampoline ingekleurd met stoepkrijt. Na nog even tv kijken was het 1st bedtijd voor Emellia en even later voor Logan, helaas had ik hierover wat strijd met hem waardoor de avond een beetje negatief eindigde.

Zondagmorgen waren de kinderen al vroeg wakker; ze zaten al voor de tv toen ik uit bed kwam. Aangezien ik niet wist wat hun ritueel was op zondag en dacht dat Amanda misschien samen wou eten ben ik wat was gaan opvouwen terwijl Emellia naast me een programma zat te kijken en Logan in de andere kamer op de playstation zat. Nadat Amanda wakker was en ik samen met Emellia had ontbeten ben ik op mijn eigen kamer expeditie robinson gaan terugkijken. Eenmaal weer terug in de woonkamer bleek dat Logan nog steeds niet had ontbeten en dus al uren lang achter elkaar aan het gamen was. Waar Amanda me al voor gewaarschuwd gebeurde; Logan wordt dan namelijk geïrriteerd, al helemaal als hij niet meer verder mag gamen. Er volgde dus een behoorlijke ruzie waar Emellia en ik een beetje beduusd toeschouwers van waren. Ik weet dus dat ik Logan voortaan vanachter zijn playstation moet trekken of lokken wil ik zulke ruzies voorkomen. Gelukkig stond er nog iets leuks op de planning om de sfeer te verbeteren: een bevriend stel had pas een zwembad laten aanleggen en wij waren uitgenodigd om deze te komen bekijken en uit te proberen. Dit stel woont op een prachtige (en een beetje gekke locatie); namelijk op Mount Panoroma, een heuvel aan de rand van Bathurst waarop/omheen ook een racebaan loopt. Deze baan is open voor het publiek (de max. snelheid is er wel gewoon 60km/u) maar 1x in het jaar wordt er een grote race gehouden de Bathurst 1000. Na een rondje over het parcours gereden te hebben sloegen we af om uit te komen bij de villa van deze vrienden, met prachtig uitzicht over het omringende landschap. Hier hebben we gezellig wat gedronken en later gebbqd terwijl de kinderen genoten van het zwembad.

Vandaag is het alweer maandag dus moest ik er vroeg uit om het ontbijt voor de kinderen te verzorgen, dit verliep gelukkig zo vlekkeloos dat de kinderen bijna een kwartier eerder klaar waren dan normaal dus mochten ze nog even op de trampoline. Aangezien ze hier in Australië links rijden had Amanda voor vandaag een rijles voor me geboekt. Alhoewel het rijden goed ging is het nog wel erg wennen om links te rijden, rechts in de auto te zitten en dus ook links te schakelen, dus ik ben blij dat ik voor woensdag nog een tweede les heb alvorens ik met de kinderen moet rijden. 's middags ben ik naar Logan's footy (Rugby) wedstrijd gegaan waar ik heerlijk een uurtje in het zonnetje heb kunnen toekijken. Ik ben namelijk in Sydney aangekomen toen er net een grote storm was geweest en zelfs daarvoor was het weer al "raar" en anders dan andere jaren. Zo is er hier in Bathurst een droogte en is het heel winderig, de temperatuur ligt overdag rond de 20 graden. Aangezien ik voornamelijk binnen bezig ben waar het een stuk koeler is loop ik nog voornamelijk in lange broeken. Dit terwijl ik toch ook naar Australië ben gekomen voor het mooie weer! Gelukkig is 1 december de officiële zomer pas begonnen dus zal de temperatuur nog oplopen hier in Bathurst en in Brisbane is het klimaat beter dus daar is het sowieso warmer.

Overmorgen komt de vader thuis; hij werkt in de olie-industrie en werkt om de maand een hele maand in Papua nieuw-guinea. Hij is dus dan een hele maand thuis waarin hij ook leuke dingen zal gaan doen met de kinderen en ze regelmatig van/naar school zal brengen. Daarnaast zullen we ook beginnen met de eerste dingen inpakken voor de verhuizing. Alhoewel ik het heel fijn vindt om eerst in een klein stadje (Bathurst is qua inwoneraantal maar iets groter dan Goes) te wennen lijkt het me toch ook wel leuk om straks in de grote stad te zijn waar meer te doen is en meer jongere mensen zijn, en het is natuurlijk vlak bij het strand. Daarnaast moet ik eerlijk zeggen dat de vorige au pair de kinderkamers niet echt goed heeft bijgehouden; vandaag heb ik een beetje schoongemaakt en je wilt niet weten wat er allemaal van onder de bedden en achter de bureaus kwam. Aangezien met de verhuizing alles ingepakt en in Brisbane weer uitgepakt en opgeruimd moet worden kan ik dan alles netjes neerzetten en opbergen en hopelijk blijkt het dan grotendeels zo voor de tijd die ik er ben;)

Beetje bij klein beetje kom ik meer in mijn rol en zie ik hoe de kinderen in elkaar steken en welke aanpak werkt als ze niet luisteren. Daarnaast zie ik natuurlijk ook steeds meer wat de kinderen leuk vinden om te doen en waar ze van houden qua eten en snacks (Het gezin eet/drinkt/snackt ook heel gezond; geen frisdrank behalve op speciale gelegenheden en als tussendoortje krijgen de kinderen voornamelijk fruit). Dit heeft als gevolg dat ik ook gezonder leef; ik wil snel m'n hardlopen weer oppakken en morgen gaan Amanda en ik een wandeling maken, de Grand Canyon trail, in de Blue mountains (een gebergte/natuurgebied relatief dichtbij). Natuurlijk heb ik nog steeds wel heimwee; zo zat ik er zondagavond echt even doorheen ook al was het een leuke dag geweest. Op m'n kamer heb ik foto's en kaarten opgehangen en het helpt daar naar te kijken en ondanks het tijdsverschil van 10 uur houd ik natuurlijk contact en probeer ik af en toe te bellen en te skypen. Ik heb inmiddels een Australisch telefoonnummer en aangezien ik mijn Nederlandse abonnement heb opgezegd en mijn oude telefoonnummer dus weer vergeven kan worden heb ik voor de zekerheid ook alvast mijn whatsapp op dit nieuwe nummer overgezet. Ik ben dus niet meer te bereiken op mijn oude nummer, ook niet op whatsapp!

Ik weet nog niet precies hoe vaak ik een blog ga maken, dit hangt een beetje af van de tijd die ik heb en hoeveel ik te vertellen heb, dus tot horens!