Hallo lieve mensen,

Hierbij mijn belevenissen van mijn laatste vakantie hier in Australië: met de Greyhound bus omhoog langs de oostkust, waar ik verschillende korte tours en dagtripjes deed.

Mijn eerste stop was Rainbow beach, op zichzelf niet heel interessant (& maar klein) maar vanaf hier vertrok mijn 3 dagen/2 nachten tour naar Fraser Island. Dit eiland is het grootste zandeiland ter wereld en staat vooral bekend om de dingo-populatie en het off-road rijden op het strand. De tour die ik deed was een tag-a-long tour: we waren met 4 auto's en maar 1 gids waardoor iedereen dus de kans kreeg om te rijden. Aan het eind van de eerste middag was het mijn beurt en het ging eigenlijk makkelijker dan gedacht en ik vond het leuk om te doen. Alleen om het kamp te bereiken moesten we vanaf het strand over een duin heen en bovenaan kwam ik vast te zitten (als eerste auto/persoon van de groep). Gelukkig kon de auto redelijk eenvoudig uit het diepe zand worden geduwd en bereikten we het kamp. Aangezien dingo's "scavengers" (Aaseters, ze jagen niet zelf maar zijn constant op zoek naar resten) zijn is het kamp omheint en moet je over een wildrooster rijden wat onder stroom staat (Dit aangezien de slimme dingos al snel uitgevogeld hadden hoe hier overheen te lopen). [De dingos op Fraser zijn de afgelopen tijd een paar keer slecht in het nieuws geweest doordat ze mensen hadden aangevallen. Een dingo lijkt op een gewone, tamme hond, hierdoor zijn er regelmatig mensen die ze proberen te voeren en aaien maar het is toch echt een wild dier wat agressief kan reageren als het zich bedreigd voelt of eten verwacht en dit niet krijgt.] Eenmaal veilig aangekomen in het kamp werden we door een man van de Butchella's, de lokale stam die het kamp beheert, welkom geheten door middel van een didgeridoo-demonstratie. Niet lang daarna werden de glazen volgetapt met goon (Goedkope wijn uit een box met een tapje) en was het voor velen nog lang geen tijd om te gaan slapen. Aangezien de meeste anderen in mijn auto 's morgens nog niet in staat waren te rijden had ik het geluk het hele eerste stuk te rijden; en mijn reputatie als off-road chauffeur te verbeteren. Op dit stuk strand was het ook dat we onze 2de dingo zagen die vlak langs de auto's kwam gelopen. Na een bezoek aan de champagne pools en Indian head konden we ook nog met banden genieten van de natuurlijke lazy-river van Eli creek. De tweede avond werd er weer voldoende goon gedronken en leerde ik een nieuw drankspel alvorens naar het strand te gaan om de vele sterren te bekijken. Alleen kwam er even later van verder op het strand een auto met groot licht aangereden dus moesten we aan de kant. Toen de auto passeerde bleek het een drietal Australiërs te zijn met een gevulde esky (koelbox) achterin, die zo aardig waren de inhoud daarvan met ons te delen terwijl we een praatje maakten, het was dus wel een tijdje later voor we terug naar het kamp gingen Op onze laatste dag gingen we naar Lake McKenzie, een meer dat zulk puur water heeft dat er bijna niks in kan leven, waar we een paar uur heerlijk konden zwemmen en zonnen alvorens aan de heftige terugweg te beginnen. De "weg" van het meer naar het strand was smal, hobbelig en zanderig (een echte vierwielaandrijving weg) en onze gids moest af en toe behoorlijk gas geven om niet vast te komen zitten (alhoewel het een hele uitdaging zou zijn was ik toch blij dat ik niet reed op dit stuk).

De volgende bestemming was Airlie beach vanwaar ik een zeilcruise naar de Whitsunday archipel, het midden van het great barrier reef deed. De eerste dag hadden we alle tijd om te snorkelen bij Luncheon bay en 's avonds vertelde onze kapitein ons van alles over het rif en de vele vissen die we gezien hadden/konden hebben. Terwijl ik de volgende morgen op het ontbijt zat te wachten hoorde ik opeens een zware ademhaling, toen ik over de reling keek zag ik op een paar meter naast de boot een schildpad! Deze dag bezochten we het bekende Whitehaven beach; eerst bewonderden we het witte strand en de vele blauw-groene tinten van het water vanaf de uitkijkpunten alvorens af te dalen om het zachte zand te voelen en een duik te nemen in het water. 's Avonds sloten we de cruise met de meesten van de groep af in Airlie beach onder het genot van een drankje en deden we mee in een beerpong-wedstrijd.

De derde stop van mijn trip was Magnetic Island; het eiland waar ik verliefd op werd! Het hostel waarin ik verbleef leek op een resort; ik sliep in een schattige bungalow die ik bereikte via een vlonder omgeven door al het groen. Mijn eerste dag hikte ik naar 1 van de mooie baaien om daar te snorkelen. Ik had het geluk dat ik werd aangesproken door een lokale familie die de vissen aan het voeren waren waardoor ik de grote vleermuisvissen en een rog kon zien. Vervolgens zwommen ze met me mee om me het koraalrif te laten zien en wezen ze me op de baby rifhaaien die zich tussen het zeegras verstopten. Eenmaal terug bij het hostel was het tijd voor mijn bezoek aan het naastgelegen wildlife park waar ik o.a. zoetwater krokodillen, een wombat en een echidna (stekelmiereneter) zag, weer een slang vasthield (deze een maatje groter dan de vorige) en als hoogtepunt mijn "Koala cuddle" had. De staat Queensland is de enige plek waar je koala's kan vasthouden en/of aaien en elke koala mag maar 30 minuten per dag "werken", dus het knuffel-fotomoment ging dus erg snel. Na dit bezoek kon ik bij het hostel de Lorikeets (papegaaien) voeren: hierbij kreeg ik van een medewerker een handje prut waarna er vervolgens opeens zo'n 15 Lorikeets op me afkwamen en zich met hun scherpe klauwtjes aan m'n hand, arm, schouder en hoofd vastklampten! Leuk maar wel een beetje pijnlijk haha én wat een lawaai kunnen deze vogeltjes maken, voornamelijk als er bijna zo'n 100 bij elkaar zijn! Helaas kon ik maar 2 volle dagen op dit mooie eiland doorbrengen dus de tweede dag stond ik vroeg op om de Forts-walk te doen: een hike langs oude WWII forten/bijgebouwten. In de bomen langs het pad zijn vaak koala's te zien en ik had ook het geluk er meerdere te zien, waarvan 1 moeder met een kleintje . Als het had gekunnen was ik zo nog minstens een week gebleven om alle andere baaien en hikes te verkennen! Maar dat kon helaas niet want ik moest eerst met de ferry naar Townsville om daar vervolgens de Greyhound te pakken naar mijn eindbestemming: Cairns.

In Cairns kwam ik wederom in een tophostel terecht (complimenten aan mezelf dat ik dat van tevoren goed had uitgezocht haha). De volgende morgen stond meteen mijn eerste dagtour op de planning: het Great barrier reef. Met een grote catamaran deden we er zo'n 2 uur over om bij het buitenrif te komen. Op de eerste plek waar we gingen snorkelen zwom je redelijk dicht over het koraal en bereikte het zonlicht het koraal genoeg zodat je de vele details goed kon zien. Ik kon m'n geluk niet op toen ik een zwartpuntrifhaai spotte, alhoewel ik me wel even zorgen maakte toen hij zich omdraaide en een stukje in mijn richting zwom! (Ook al is het een ongevaarlijke haai). Elke keer als ik snorkel verbaas ik me weer over de vele vormen, kleuren en het vele leven dat je ziet, ik vond het dus ook niet gek dat ik 1 van de laatste personen uit het water was; ik kan naar het koraalrif en al het leven dat daar is blijven kijken! De tweede snorkelplek "de 3 zusters" vond ik persoonlijk wat minder omdat het koraal zich dieper onder water bevond en het dus lastiger te zien was. Maar als nog vermaakte ik me prima met het kijken naar de verschillende soorten koraal & vissen en het zoeken naar "clams" en dan vooral de "giant clam" (doopvontschelp). De tweede dag in Cairns besteedde ik in de botanische tuinen en bij de lagoon om vervolgens op de 3de dag een dagtrip naar het Daintree regenwoud te doen. Bij deze trip werden we door middels van een traditionele rookceremonie welkom geheten op het land van de Kuku Yalanji stam waarna we naar de Mosselman gorge gingen voor een verfrissende duik in het water. Vervolgens deden we een korte bootcruise, eigenlijk om krokodillen te spotten maar in plaats daarvan zagen we alleen 2 slangen in bomen boven het water (wat ik helemaal niet erg vond omdat ik nog maar 1 wilde slang, die ook nog eens opgekruld lag te slapen, had gezien). Na een stop bij Cape Tribulation, waar het regenwoud tot aan het strand groeit, bezochten we een plantage waar ze bijzondere smaken ijs van eigen producten maken; je kan niet je eigen smaak kiezen maar krijgt 4 smaken van de producten die in seizoen zijn. De smaken die ze op deze dag hadden waren; kokosnoot, Davidson pruim, black sapote (een soort chocola) en wattleseed (afhankelijk van je smaakpalet smaakt dit naar chocolade, koffie of noten). Nu ben ik sowieso al een fan van kokosnoot maar het wattleseed-ijs was ontzettend lekker en het was leuk om eens een keer andere smaken te proberen. Na dezelfde avond het nachtleven van Cairns te hebben ontdekt en de volgende dag te hebben rondgekeken in het winkelcentrum was het alweer tijd om terug te vliegen naar Brisbane.

Inmiddels ben ik ongeveer een week terug en zit ik alweer redelijk in het normale ritme; de kinderen gaan weer naar school (zij hadden ook vakantie), alle naschoolse activiteiten starten ook weer op en ik ga weer naar de sportschool. Nog iets minder dan 50 dagen en dan is het tijd om naar huis te gaan... Met alle mooie reizen die ik heb mogen maken heb ik het idee dat ik van Australië wel gezien heb wat ik wou zien! Ik heb alleen voor het eind van de maand nog een walviscruise-dagtocht ingepland en verder zal ik mijn laatste vrije dagen besteden met het kopen van de nodige souvenirs. Het is moeilijk te beschrijven hoe het voelt dat er nog maar zo weinig dagen zijn voor ik terug naar Nederland vertrek: zoals ik net zeg ik heb hier alles wel gezien wat ik wou zien en ik ben wel toe aan een nieuwe uitdaging. Het afscheid van het gezin hier gaat alleen wel ontzettend lastig zijn (en ik ben al zo slecht in afscheid nemen) en het is ook spannend hoe het weer thuis gaat zijn: ik ben toch een heel jaar weggeweest en begin aan een nieuwe periode in mijn leven met het zoeken naar een "echte" baan....

Dan besluit ik bij deze mijn laatste blog vanuit Australië!! Eenmaal terug in Nederland en een beetje gesetteld te zijn zal ik (denk ik) nog een laatste, afsluitende blog schrijven over hoe ik erop terugkijk, welke verschillen ik heb opgemerkt tussen Australië en Nederland (en wat ik daarvan vind) en hoe het is om weer in Nederland te zijn!

Bedankt weer voor het lezen en tot ziens in Nederland!